Die avond haalden een paar belhamels van gitaristen een (n)ietsvermoedende Willy uit het Doremi-lokaal. In een rolstoel met bijbehorende baxter (met vreemde inhoud) werd onze gitaargoeroe naar de zaal gereden. Daar hadden andere gitaristen-belhamels verzamelen geblazen in een zeer gezellig aangeklede zaal.... Toen Willy het cijfer "60" neergeschreven zag in theelichtjes, had hij er geen idee van wat voor een spetterend verjaardagsfeestje zijn discipelen in elkaar hadden gebokst. In Willy's nieuwe gitaarkist (het hoofdkado) zaten maar liefst 60 andere geschenkjes. Die mocht hij allemaal openmaken in de loop van de hele freepodiumavond... En het free podium was er één om ú tegen te zeggen. We noteren het Willy'tje, Nobelprijs, California Dreaming, Vrolijke Willy met Fons' doedelzak,Willy 60 (op "Vlaanderen Boven"), en tal van andere eigen gitaristennummers.... Opmerkelijk waren de Championnettes en hun mannelijke versie... en van die laatste gingen een paar exemplaren - en zeker één - behoorlijk uit de bol. Na de gelukwensen van Katlijn namens het bestuur en de onthulling van een fraai Willy-aquarel van de hand van Elly, werd iedereen getrakteerd op taart... en wat voor een taart. Een taart in de vorm van een levensgrote gitaar mét pupiter en partituur. Een waar meesterswerk van Kris... En Willy pinkte een traantje weg.... De feestavond afsluiten deed Nico met zijn Laisse-Tomber Band.... Willy, nog es proficiat met je zestigste!
|